Bijvoet

Artemesia vulgaris


beschrijving:
Artemisia was de zus en vrouw van de Grieks/Perzische koning Mausolus en ze regeerde na zijn dood in 353 v. Chr. over Halicarnssusendeze omgeving. Om haar te ere bouwde ze een geweldig graf, Mausoleum genaamd, dat één van de zeven wereldwonderen is. Artemisia was ook een beroemd plantkundige en medische onderzoekster. Tweehonderd, bijna allemaal aromatische planten, zijn vanhet geslacht Artemisia en zijn naar haar vernoemd.Culpeper beval het kruid aan voor alle maagproblemen, het voorkomen van misselijkheid na de maaltijd en het wekt de eetlust op, maar als het te sterk is, bederft het de smaak. In de middeleeuwen dacht men dat Johannes de Doper een krans van bijvoet om zijn middel droeg en daarom noemt men de plant ook wel sint-janswortel. De wortel van bijvoet werd tegen de muur van een huis gespijkerd om de duivel of andere boze geesten te bannen. Er werden ook gevlochten kransen van bijvoet aan een huis of schuur bevestigd om het te beschermen tegen brand en blikseminslag. Bijvoet wordt van oudsher gebruikt om vermoeide reizigers te laten opknappen en hen tegen boze geesten en wilde dieren te beschermen. Romeinse soldaten legde het in hun sandalen tegen pijnlijke voeten, vandaar de naam 'bij'-voet. In 1656 schreef William Coles: "Als een infanterist het 's ochtends in zijn schoenen legt, kan hij voor de middag 40 mijlen afleggen zonder vermoeid te worden." Bijvoet werd door arme mensen als tabak gebruikt, afzonderlijk of met andere kruiden. Ook bier werd met Bijvoet gekruid.
Bijvoet is een vrij harige, overblijvende en geurige plant. De plant wordt ongeveer 1 meter hoog.Bijvoet bloeit van augustus tot september met roodbruine of gele bloemen. De bloemen zijn vrij klein en staan in lange smalle trossen aan de top van de stengel. De stengel is vaak rood/paars aangelopen. De bladeren zijn vederig en diep ingesneden. De bovenkant is donker groen. De onderkant is witviltig en behaard.
Het kruid is te vinden op braakliggend terrein en naast wegen, spoordijken en akke

gebruikte delen:
de bladeren en de in de bloeitijd verzamelde plant

toepassingen:
Bijvoet wordt van oudsher gebruikt als middel tegen wormen en moet dan gedurende lange tijd in een lage dosering worden ingenomen. Bijvoet wekt de eetlust op, stimuleert de spijsvertering en helpt eveneens bij het opgang brengen van de menstruatie. De Chinese kruidkunde gebruikt het kruid voornamelijk voor de voortplantingsorganen, om de baarmoeder te verwarmen, om bloedingen te stoppen of om bloedingen bij een te lange menstruatiecyclus af te remmen.
Zoek tijdens een lange, vermoeiende wandeling naar bijvoet. Kauw op enkele bladeren of bloemtoppen en uw vermoeidheid zal afnemen, doordat de bittere aromatische stoffen uw geest en blik verhelderen.


Werking en karakter.
Stimulerend voor het zenuwstelsel, menstruatie opwekkend en regulerend, zweetdrijvend, galopwekkend.

Uitwendig.
Kompressenvan bijvoetazijn zijn goed bij kneuzingen en ontstoken gewrichten.

Inwendig.

  • - Bij verlaagde en pijnlijke menstruatie. Bij onregelmatige menstruatie met weinig bloedverlies.
  • - In beginstadia van verkoudheden en koortsen.
  • - Bij indigestie met weinig eetlust en maagkrampen.
  • - Bij misselijkheid met zware hoofdpijn.
  • - Bij depressie met lever- en ingewandsstoornissen.
  • - Tegen nervositeit bij verzwakte mensen.
  • - Nuttig bij artritis en jicht.
  • - Bij ingewandswormen.


Dosering.
Van de thee, dagelijks een of twee koppen, bij koorts elke vier uur een halve kop.
Van de tinctuur drie maal daags 2 tot 5 ml.
Bij vermoeidheid langzaam kauwen op drie of vier bladeren.

Image
Image
Image
Image

Door gebruik te maken van onze website, ga je akkoord met ons gebruik van cookies.

© {2023} Zwitserse Apotheek. Designed By Monstrey Hans
https://ee.itk.ac.id/data/