Tijm

Thymus vulgaris


beschrijving

De naam Tijm komt van `thymos` wat parfumeren betekent. Er wordt ook wel beweerd dat Tijm is afgeleid van het Griekse woord voor moed omdat het kruid zo stimulerend en versterkend is, tijdens de middeleeuwen goldt het als symbool van moed. Tijm wordt al sinds onheugelijke tijden voor medische doeleinden gebruikt. Dit geurende kruid groeit in een groot deel van Europa en Azië.

In de natuurgeneeswijze was Tijm steeds het kruid voor vrouwen, men gaf Tijmthee aan barende vrouwen en beschouwde het tevens als middel ter bevordering van de menstruatie. Tegenwoordig wordt het gebruikt bij stofwisselingsstoornissen, stilt maagkrampen, heeft een gunstige werking op astma, vallende ziekte en kolieken.
Tijm is inheems in het Middellandse-Zeegebied, in het zuiden van Italië en in Griekenland, waar het op rotsige hellingen groeit. Grieken en Romeinen gebruikten het kruid al. De Romeinen brachten het waarschijnlijk mee naar West-Europa. Het werd gebruikt bij het balsemen en het uitroken van kamers en kleren.
Er zijn een paar honderd verschillende soorten tijm, waarvan er een drietal algemeen door kruidenkundigen gebruikt worden.
Ik beperk mij hier dan ook tot de beschrijving van deze drie: de 'Echte' Tijm, Thymus vulgaris, de Wilde Tijm, Thymus serpyllum, en de Citroentijm, Thymus x citriodorus.
De andere tijmsoorten kunnen probleemloos in de keuken worden gebruikt, en als je de ruimte hebt in de tuin, raad ik je aan om een paar verschillende soorten tijm in je tuin te planten, die je in je tijmgerechten afwisselend kan gebruiken.

De echte tijm, Thymus vulgaris, is de best gekende
van de medicinale tijmsoorten. Hij vormt kleine struikjes die meestal nauwelijks hoger zijn dan 20 tot 30 cm, en iets breder. Echte Tijm heeft houtige, kronkelige stengels met rechtop zittende zijtakjes. Hij heeft - zoals alletijmsoorten - kleine, zittende, smalle blaadjes van hooguit enkele mm lang. De blaadjes zijn langs de rand naar achter opgerold.
De witte tot bleekpurperen lipbloemetjes staan in bijschermen in de oksels van de blaadjes. Het vruchtje is een bruine, vierdelige, kale splitvrucht.
Tijm trekt veel bijen aan en de honing is erg lekker.
Er bestaan cultivars met bont blad en opvallender gekleurde bloemen.Deze tijmsoort wordt medicinaal het meest gebruikt.
De Citroentijm, Thymus x citriodorus
, vormt eveneensstruikjes, die in vergelijking met de echte tijm een stuk lageren breder zijn. Het kruid wordt dan ook wel aangeplant alsbodembedekker. Voor culinair gebruik geven sommigen aan dezetijmsoort de voorkeur.
De 'x' in de botanische benaming van de citroentijm geeft aan dat het hier om een kruising gaat, en wel tussen de Grote Tijm (Thymus pulegioides) en de Echte Tijm (Thymus vulgaris). De wilde of 'kruiptijm', Thymus serpyllum, heeft,zoals de volksnaam en de botanische naam al zeggen, een kruipendehabitus. Het is een veelvormige soort, wat inhoudt dat, naargelang van van standplaats en klimaat het 'fenotype' van de plant er anders uit kan zien.

toepassingen:

Tijm wordt vaak toegepast bij infecties van de hogere en de lagere luchtwegen. Inderdaad is tijm effectief bij bronchitis, laryngitis, maar ook bij astmatische problemen, kinkhoest... Een deel van de werking heeft te maken met het bactericide effect, maar ook het ontspannende effect op de spiertjes van de luchtwegen, en het slijmoplossende en hoestbedarende effect is hier belangrijk.

    • slijm (vastzittend)

 

    • hoest

 

    • verstoord afweersysteem

 

    • antibacterieel (bij infecties)

 

    • ontsmettend (bij infecties en wondjes)

 

    • longinfecties

 

    • huidinfecties

 

    • urineweginfecties

 

    • verkoudheid

 

    • bronchitis

 

    • vetzucht

 

    • keelpijn

 

    • ontstoken tandvlees

 

    • ingewandinfecties

 

    • worminfecties (het beste samen met verse knoflook te gebruiken)

 

  • krampen
Image
Image
Image
Image

Door gebruik te maken van onze website, ga je akkoord met ons gebruik van cookies.

© {2023} Zwitserse Apotheek. Designed By Monstrey Hans
https://ee.itk.ac.id/data/